Durven falen: mijn eerste taart zonder recept
Voor sommige dingen durf ik het al lang, voor andere dingen hou ik in.
Durf jij iets ouds opnieuw aangaan met de kans dat het nu beter is en je er anders mee omgaat, of doe je het nooit meer? Trots was ik op mn zoon die na een ongeval met de kliefmachine, er toch terug aan ging staan, duidelijk de veiligste strategie uitwerkte. Trots ben ik op mezelf om na een treinongeluk van lang geleden nu wekelijks de trein te nemen.
Of durf je iets nieuws uittesten en zien wat het geeft. Wel vandaag deed ik het laatste.
Ik kocht bij de ‘to good to go’ artikelen wat dingen die ik anders niet neem. En terwijl ik uitreikte
naar iets en overwoog, kreeg ik een taartidee. Oke zal je denken: het is maar taart. Toch kan ik
in die kleine dingen zien dat ik ook gegroeid ben. Ik vind namelijk verspilling vreselijk, gezien ik
in termen van ‘tekort’ opgroeide.
Met heerlijk kruiden die ik eergisteren kreeg als bedankje voor poessitten was mijn creatief taartidee compleet. En volgens mij is ze heerlijk met een bolletje ijs .
En natuurlijk hoorde het seizoen en restjes erbij: dus de overschot pompoen, rijpe appels
hoorden er ook bij.
En een portie liefde
Het resultaat: halve butternutpompoen, 2 dikke rijpe appels, (1appel met pompoen meestoeven met de kruiden en suiker en dan mixen), 2 eitjes (eiwit stijf) ricotta, beetje bruine suiker, kaneel, garam masala en fenegriek zorgen voor een heerlijke ontbijttaart en een verbeterpunt gevonden: ja volgende keer doe ik er nog wat havermout bij. Smakelijk voor als het je inspireert! En waarschijnlijk maak ik volgende keer weer iets anders: lang leve de creativiteit!